Hacı Məmməd oğlu Məmmədov 1920-ci il aprel ayının 28-də Şamaxı şəhərində anadan olub.

1927-ci ildə ibtidai təhsilə başlayıb, 1928-ci ildən təhsilini Bakıda davam etdirib, eyni zamanda tar ifaçılığını öyrənib. 1937-ci ildə orta məktəbi bitirdikdən sonra, həmin ildən Dövlət Filarmoniyasında çıxış etməyə başlayıb. 1938-ci ildə Moskvada keçirilən 1-ci ədəbiyyat və incəsənət ongünlüyündə iştirak edib. 1943-cü ildə Tibb Universitetinə daxil olub.

1948-ci ildə Azərbaycan Dövlət Tibb Universitetini bitirib və həkim-cərrah, baş həkim müavini, baş həkim kimi uzun müddət Naxçıvan şəhər xəstəxanasında, Sumqayıtda və Bakıda müxtəlif xəstəxanalarda çalışıb.

Hacı Məmmədov hələ on yaşında ikən onu Azərbaycan Dövlət Şərq Orkestrinə qəbul ediblər. Kollektivə hamıdan sonra gəlməsinə baxmayaraq qeyri-adi istedad sahibi olması Üzeyir Hacıbəylinin diqqətini çəkib, o, Hacı Məmmədovu yoldaşlarına göstərərək söyləyib: “Baxın, gördüyünüz sarıbəniz oğlan gec-tez sizləri tamam ötüb keçərək birinci pilləyə çıxacaq”.

O, tarda çalmağı müstəqil öyrənib. 1930-1948-ci illərdə Azərbaycan Xalq Çalğı Alətləri Orkestrində işləyib, 1949-cu ildən Azərbaycan Dövlət Filarmoniyasının solisti olub. H.Məmmədov klassik rus və Qərb bəstəkarlarının əsərlərinin tarda ilk ifaçılarından idi. Muğamların və bəstəkar əsərlərinin orijinal və mahir ifaçısı olub.

Hacı Məmmədovun  sənətkarlığının əsas xüsusiyyəti emosionallıq və virtuozluq kimi keyfiyyətlərin qovuşmasından ibarət idi. Onun ifasında “Orta Mahur”, “Segah”, “Çahargah”, “Zabul”, “Şur” muğamları, xalq musiqisi və bəstəkar əsərləri AzTR Fondunda qorunub saxlanılır.

Hacı Məmmədov Bülbül, Seyid Şuşinski, Zülfi Adıgözəlov kimi xanəndələri müşayiət edib, bir çox xarici ölkələrdə - Belçika, Polşa, Macarıstan, İran, Suriya, Əlcəzair və başqa ölkələrdə qastrol səfərlərində olub.

Hacı Məmmədov 1957-ci ildə “Əməkdar artist”, 1963-cü ildə isə “Xalq artisti” fəxri adlarına layiq görülüb. “Şərəf nişanı” ordeni ilə təltif edilib.

Hacı Məmmədov 1981-ci il avqust ayının 2-də vəfat edib, Fəxri Xiyabanda dəfn edilib.